Tradhisi ngirim ing Rebo Wekasan

Rebo pungkasan utawa Rebo Wekasan yaiku dina rebo terakhir ing sasi Shafar. Tradhisi Rebo Wekasan ing saben daerah mesthine ora padha. Ing Kutha Tegal dhewek, Rebo Wekasan ana kang nganakake Pasar Kaget, Pengajian, lsp. Nanging sakliyane kuwi uga ana tradhisi unik kang mesthine kudu di lestarikna, yaiku tradhiri ngirim panganan kayata: Sega langgi, Kupat, Mie, Brekat, lsp. Tradhisi iki kudu dilestarikna mergane saking tradhisi iki kita diwuruki supaya saling berbagi, sanajan bentuke sederhana, uga kanggo pangraket tali silaturahim.

Panganan kang di bagike pancen ora mewah, sederhana. Sakbanjure, panganan apa kuwi sega langgi, kupat, mie, utarwa brekat, lsp di bagi-bagike marang para tangga ing cedhake omah. Kanggo sega langgi, nganggo wadhah kang jenenge “sudi” dig awe saka kertas kang di bentuk bunder kaya piring nanging ing tengahe cekung. Supaya ora lengket ing sakndhuwure kertas diwenehi kertas minyak. Menu sega langgi dhewek tergolong sederhana yaiku sambel goreng tempe utawa kering tempe, mie bihun utawa mi kuning, sambel bisa yaiku dig awe saka kacang-kacangan kang di iris cilik-cilik banjur di campur karo sambel kang dig awe karo campuran parutan kelapa, endhog dadar lsp. 

Tuladha Pranata Adicara Siraman Calon Penganten

1. NGABEKTEN

Katuran dumateng Bapa dalah biyung kinasih lenggah ing damper ingkang sampun katata kanti laksana. Bapa lenggah ing sakiwa tengening penganten.

Sakderengipun jinamas ing warih, risang bagus/Ni mas Calon temanten putra/putri ing ngarsanipun Bapa dalah biyung kinasih nyuwun idi pangestu dalah nyuwun agunging pangaksama mring ingkang rama miwah biyung kinasih. Awit calon temanten putra/putri badhe lumebet ing bebrayan enggal.

Tangkeping asta sarwa sumembah ing pepedaning ingkang rama dalah biyung, Calon temanten putri hangaturaken :

Rama dalah biyung kinasih, kula ngaturaken sungkem pangabekti saha nyuwun agunging pangaksama sedaya kalepatan kula, sarta nyuwun tambahing pandonga pangestu anggen kula badhe dhaup palakrama kaliyan …………………..

Ngger,  putraku/putriku, dak tampa pangabektimu. Wis dadi kewajiban wong tuwa loro manggulo wentah kowe yo ngger putraku/putriku, Yen ono nakale lan wangkaling anak iku wis lumrah. Ora ono kaluputan sing kok sandang, kalamun lego lilo aku lan ibumu paring pangapuro. Dak paringi pangestu anggonmu arep jejodoan, tak dongakno  mring Gusti kang Mahakuwasa mugo-mugo bgyo mulyo uripmu sempulur nganti sak lawase.

Sanadyano mboten namung meniko ingkang putra/putri sumungkem ing pepadanira ingkang rama dalah biyung. Nanging raosing penggalih ingkang rama dalah biyung satuhu beda.  Tatkala sinembah pepadane, kadya sinendhal mayang bathine. Trenyuh jroning wardaya. Trenyuhing nala ingkang datan sinayudan, satemah rama dalah biyung kuwawa ngampah tumetesing waspa. Luh marawayan, tumetes tinampi kanthi lumahing asta mring kang putra. Minangka pratandha tumuruning nugraha, bilih ingkang rama dalah biyung ingkang sampun paring idi palilah, miwah pangestu dhumateng kang putra hanggenira arsa dhaup palakrama.

Paripurna ngabekti ing pepadanira ingkang rama kakung dalah biyung kinasih, Kang Putra calon temanten mring ingkang rama dalah biyung lumampah tumuju sasana jamas pasiraman.

Amrih samekta miwah gangsar samudayanipun, keparenga kula aturi uninga bilih ingkang badhe paring jamas pasiraman samangke inggih menika, para pepundhen, para pini sepuh, pitu cacahipun. Pinilih gunggung pitu amrih risang calon pinanganten putra/putri tansah pikantuh pitulungan, kinasih ing sasama, cinaket mring Gusti.

Para pepundhen dalah pinisepuh ingkang kula aturaken kala wau inggih menika :
1.  Rama …………..
2.  Biyung …………
3.  Eyang …………
Keparenga dumateng para pepundhen, para pinisepuh kasuwun pangestunipun paring jamas pasiraman dhumateng risang calon pinananganten putra/putri.

1. Ingkang sepindhah paring jamas pasiraman nun inggih Rama kakung ……………… kanthi kebak ing pangati-ati, sarwa sarwi binarung donga suci lumebering toya waradung saranduning sarira risang bagus/ahayu. Ancles kadya siniram tirta sawindu, mahanani, ayem,temtrem sajroning nala.

2. Ing kaping kalehipun, kasuwun ibu biyung kinasih paring pangestu sesuci, age-age marepegi ingkang putra/putri. Kebak ing sutresna, jinamas ing warih risang calon pianganten putra/putri. Waradin ing sarira saking pucuking rikma dumugi samparaning rissang bagus/ahayu.

3. Salajengipun keparenga ingkang Eyang, nun inggih Eyang …………………………… paring pangestu dhumateng wayah, kanthi pangestu suci dhiri karana paring jamas pasiraman toya suci perwita adi. Ketang tresnaning eyang marang wayah, sakderengipun angguyur toya paring puji pandonga rahayu. Kanthi pinaringan toya perwita sari mugiya calon pinanganten putra/putri hayem, tentrem, kadya pinaringan pangayoman risang bagus/ahayu mring ingkang eyang dupi pinaringan pamuji donga miwah siniram ing warih suci.

4. Katuran dumateng……
Mugi risang bagus/ahayu saged kasawaban mring kawegigan miwah kawicaksanan. Satemah ing tembe saged kasil ing babagan pakaryan.

5. Katuran dumateng ibu……….. paring jamas pasiraman, mugi Calon pinanganten putra/putri sageta nderekaken sun tuladanaipun ibu…..

6. Keparenga ibu……….. mugi calon pinanganten saged nulad mring ibu……………

7. Ingkang pungkasan kasuwun dumateng ibu ………………….. paring idi pangestu dalah  paring jamas pasiraman, mugya pinanganten putri saged handerekaken hambangun kulawarga ingkang bagya mulya.

Jangkep pitu cacahe para pepundhen paring jamas pasiraman. Mugi-mugi suci lahir lan bathine risang bagus/ahayu satemah madhep mantep anggenipun calon pinanganten ing dinten benjang badhe nglampahi upacara suci sarta sakral agung inggih punika adicara palakrama. Mawantu-wantu Bapak/Ibu ………… ngaturaken agunging panuwun ingkang tanpa pepindhan, Muhung Gusti Kang Maha mirah ingkang badhe males luhuring budi panjenengan sadaya. Amin.

2. SESUCI MECAH KEDHI

Saklajengipun Bapak ………….. paring toya sesuci ingkang mijil saking telengih kendhi pratala. Kendhi wus ngarani wadhah, pratala ateges lemah. Ilining toya boten pedhot mratandahani. Sempulur ing karahayon, sempulur anggenipun kagungan kersa, sempulur ing sandang, boga, donya brana. Kanthi sesucen menika, mugi-mugi risang bagus/ahayu anggenipun badhe ngayahi wajib, kalis ing godha rencana, kalis ing sambikala, hamung rahayu kang bakal tinemu.

3. PANGKAS RIKMA

Titi laksana salajengipun nun inggih Bpk ………. arsa mangkas rikmane ingkang putra/putri.

”Niat ingsun ngethok rikmamu angger putraku/nduk putriku, muga-muga dadiya pratandha sempuluring tuwuhmu, wilujeng, rahayu, wiwit saiki putra/putriku wis dewasa uwal saka pangkoning rama lan ibu”

Pangkasan rikma winadhah ing bokor, tinampi dening ingkang ibu. Mugi risang putra/ahayu nyembadani kekudanganipun ingkang rama miwah ibu kadidene sasmita pangkas rikma nun inggih wiwit samenika risang bagus/ahayu samekta bawa priangga kalamun sampun kulawarga mangun gesang tembayatan kaliyan ingkang garwa,

4. PONDHONGAN

Rama kakung tumindak bopong pungkasan, ingkang paring sasmita hambok bilih  ing dinten menika rama kakung saged mbopong putra/putrinipun ingkang pungkasan.

”Niat ingsun mbopong putra/putriku, iki dadiya bopong kang pungkasan, sabanjure putra/putriku bisa bawa  priyangga urip tembayatan karo garwamu, kacukupan ing sandhang boga, bisaa nemu mulya lan raharja ”.

5. NANEM RIKMA

”Niat ingsun nanem rikmane putra/putriku, kabeh lelakon kang kepungkur wis kapendhem, hamung thukula kabecikan tumraping bebrayan, rahayu, widada, nir ing sambi kala ”.

6. DULANG PUNGKASAN

”Niat ingsun ndulang putra/putriku, pamujiku dulangan iki dadiya dulangan kang pungkasan. Ing sabanjure putra/putriku bisaa madeg ing pribadine dewe, nampa kanugrahaning Gusti, dadiya pangayoming sasama, sempulur ing salawase, widada, nir ing sambikala

7. SADE DHAWET

Kawuryan Bpk/Ibu ……… sampun miyos saking panti. Ibu ………. ngindhit wakul minangka wadhahing arta asiling sade dhawet. Dene ingkang garwa nenggih Bapak ………. ngasta songsong, kang wus sawega paring pepayung mring kang garwa. Ateges dadi wong tinitah kakung mono kudu bisa paring pengayoman mring ingkang garwa amrih ingkang tinitah wadon ayem, tentrem, kalis saking was sumelang .

Sarwa-sarwi Ibu ……… mundhut dhawet, dhawet kaaturaken Bapak ……………..
” Bapakne, piye rasane ? ”
” Enak tenan , Bune ”

Rame anggenaira antri samya mundhut dhawet,  dadya pratandha kalamun ing dinten benjing, rawuhipun para tamu antri dalidir kadya kang samya mundhut dhawet.

Sarwa-sarwi mirah, hanggenira Ibu ………….sade dhawet, dhawete ayu, manis ing rasa, mila samya suka pari suka ingkang samya antri badhe mundhut dhawet. Mboten wonten ingkang kuciwa ing rasa, samya suka ing nala.

Kajawi punika, sadayan dhawet ugi dados pratandha bilih bpk/ibu ……….. suka dene mring sesami. Satemene sapa wonge murah mring sasama, bakal pinaringan murah mring Gusti kang Maha Kuwasa.

Makaten napa ingkang saget kula aturaken wonten adicara Siraman menika, mboten kesupen kula ing ngriki minangka sesulihipun ingkang hamengku gati, ngambali atur sugeng rawuh sinartan atur agunging panuwun ingkan tanpa pepindang rehning panjenengan para tamu sampun minangkani pamundhutipun Bpk/Ibu …………….

8. PARA RAWUH PARA LENGGAH

Dening kula nindakaken urut reroncenipun adicara, milai purwa dumugi paripurna tartamtu kathah kekirangananipun ugi kekilafan kula, mila menika kula namung nyenyadhong lumunturing sih samodra pangaksama dumateng ingkang hamengku gati ugi panjenengan sedaya, labed budi daya kula manungsa. Nuwun.

Ojo Rebut Bener

Sakabehing para Nabi pada kangungan catetan kitab pitutur becik, iku kabeh siji-sijine kitab pada duwe daya penarik penggendeng.

Yen kita ahli kitab Injil iku kita banjur trisna marang golongan, yen kita weruh pastur ing batin duwe rasa wedi lan asih, nanging aja lali marang bibit sekawite tanah aire dewe yen kita ahli Kur’an iku kita tansah trisna marang agama Islam nanging aja dilalekate tanah aire Indonesia kang subur, apa kang tinandur tukul kanti makmur.

Yen kita ahli pakem Wedha (wayang) banjur trisna marang tanah Pulau Jawa kang dadi pusating Indonesia, yen kita kapetuk marang wong tuwa, kang wis metu saka hawa duwe rasa wedi tur asih, banjur karem prihatin, tiru-tiru satriya Ngamarta Pandawa kang karem tapa, amrih bisa kuwasa.

Semono uga manca buku “Roman” iku ya katarik-katarik Roman ngobong pikiran dadi ora aman, ngelayung duduk bingung, berdiri bingung wusana lali bapa biyung, yen dituruti suwe-suwe turut urung-urung.

Pitutur seka Injil, Kur’an, Wedha, ika kagawa seka majuning jaman dipecah-pecah dadi pirang-pirang piwulang dadi pirang-pirang piwulang. Kur’an mujudake kumpulan dadi N.U, Muhammadiyah, Islamiyah lan liya-liyane. Injil dadi Pantekusta, Katolik, Protentan lan liya-liyane. Wedho iku dek jaman budha, kitab-kitab isih manggon ana ing tanahe  dewe-dewe. Negara lan Negara biasa aman pada ayu ayom ayem tentrem, dene tekane kitab iku sarana digawa marang para sudagar kang angkara, kepengin enggal-enggal negarane bisa sugih lan bangsa-bangsane supaya bisa makmur lan termashur. Mara jajal itungen  agama ing tanah kita kira-kira meh ana 72 warna, iku karepe pada pada, mung beda bahasane, kaya dene nyebut Gusti Kang Maha Kuwasa yen neng Eropa ngarani God. Yen neng Cina ngarani Dhi Kong, yen Arab ngarani Allah, ana maneh kang ngarani Sang Hyang Utipati, ana maneh Sang Hyang Latawal Ujwa, iku kabeh bener angger cara bangsa kang nyebut marga ngerti kang dadi kekarepane, nanging yen wong Jawa iku sok nggampangake wicara, yen ngarani Wahid jare Ngahad, yen ngarani gulden jare segelo, mula barang-barang kang tiron iku arang-arang kang ngerti kang dadi karep-karepe, mula alan-ingalan kae ala, awake dewe dielem dewe, ngaku yen suci tur resik duwe rumangsa yen wis kanggep ing Gustine, tandane kanggep iku yen ora ngiwa (nyebal) seka Gusti, jare ora dahar ora sare, adil welas asih, kita kudu tiru-tiru dadi ora dadi cecongkrahan, rebut bener, dadi ora kaber golek pangan, marga emoh tukar pengalaman, mula nontona wayang, Dalang kang ngudal piwulang marga kabeh-kabeh iku ana wohe utawa buahe, dadi aja mung dipangan kulite, kaya dene keris aja mung rangka (wadahe) kang diisik-isik, njorone tainen (tiyengen) tanpa diresiki, mula para Nabi lan Wali iku sabda dadi, marga landhep kebatinane. Tansah tumindak sabar dedana welas lan asih, mula kinasih yen bisa saemper Nabi lan Wali, iku warna (neka-neka) 72 paham bisa manunggal (bersatu) dadi Rukun, iku ibarate (upamane) putrane wong siji kang arep ngabekti marang wong atuwane, nganggo tatacara dewe-dewe, ana kang nganggo tatacara Arab, ana kang nganggo tatacara Eropa, iku matuk tumrap wong tanah aire kang nganggo, mesti ora pada cecongkrahan.

Mangkene pangandikane wong atuwanira, engger……………!!!

Bocah-bocah sira pada guyuba lan rukuna dadiya contone bangsa, lan pada reksa-rineksa dandanana omah lan pekaranganira, supaya aja itung jam (pangan), idep-idep karo prihatin, supaya enggal-enggal bisa rampung aja rebut kuwasa, ing tembe yen wus rampung kanggo tinggalan bebrayan pada ngenggoni, sak-anak lan putunira. Dene yen kowe pada cengkrahan, iku pangabektinira mung kandeg ana ing dedalan, yen sira pada rusak kacemplung ing pakunjaran, wong atuwanira kandeg ora bisa apa-apa sebab ana bageane dewe-dewe, dadi Ingsun mung Maha Welas, susah lan bungah, suwarga lan neraka, begja lan mulya, iku mung ginawe dewe-dewe. Bisane pada makmur yen sira kabeh pada akur guyub rukun. Bisane guyub rukun iku yen sira kabeh pada akur guyub rukun. Bisane guyub rukun iku yen sira pada sugih kawruh lan pengalaman, bisane sugih pengalaman iku yen sira sugih sesrawungan, marang kanca kang sugih pengalaman, yen duwe paham mung siji, iku rugi. Mula iku pada sesanjan, nanging aja gawe pakitunaning liyan, dipurih temuruna anak lan putu anggone paseduluran, sebab seka reksa-rineksa, tepa salira.

Sumber : Buku We Yoga Dhi (ayo pada diudi, yen digugu dadi Yoga kang Adhi).

Sapa Kang Cemburu Iku Nemu Pakewuh

Satriya lan wanita utama iku kudu percaya marang Hyang Sukma, rumangspa yen kawula, marga sapa kang samar utawa was iku bakal tiwas.

Iku ana paribasane : ora-ora diarani, suwe-suwe tak lakoni, yen manungsa rumangsa duwe Gusti, iku kudu bagus ati, dadi yen ana tindak kang nasar ati, iku kudu dianti trima keri, ora orane yen bakal lara ati, iku biasane akeh-akeh oleh ganti kang merak ati, iku akeh kang wus bukti.

Dene yen sira nglunja-lunja kurang narima, tansah nuruti angkara murka iku bakal ketula-tula, sangsara kang den arani kesiku dendaning angkara, saya tuwa sangsaya sangsara, malah ora duwe begja, sapa kang bagus ati iku bisa kinasih ing Gusti, sapa kang ngumbar angkara, iku cadangane sangsara. Mula sakabehing buku, Kitab, Kur’an, Injil, Wedha, iku ngemot piwulang becik lan utama.

Senadiyan kita apal buku utawa Kur’an nanging ora digugu pituture dawuh-dawuhe kang becik diarai kapir tegese nyebal saka penggawe becik sapa kang nyebal saka penggawe becik  sapa kang nyebal saka penggawe kebagusan iku bakal apes jajane, asor asmane surem cahyane wirang tembe burine, apa iku subur uripe!!!!

Mula iku yen kita ngaku manungsa, kudu duwe agama, bagus ati iku bisa kinasih ing Gusti. Ora samar yen diala-ala ing liyan, lan ora ngarep-arep pawehing liyan, sebab kita yen ngaku umat, satriya iku kudu adil, kudu jakat (paweh) marang sapa bae kang lagi susah yen kita isih gagah kanti ora cacat aja pisan-pisan ngarep-arep dijakati (wenehi) pilih endi bisa paweh lan diwenehi dene kang tampa paweh iku ing batin rumangsa tanpa kanugrahan lan kebagusan.

Mula iku wajib percaya marang awake dewe kang bagus ati, ora was sumelang, ing batin ora rungsang-rungsang.

Sumber : Buku We Yoga Dhi (ayo pada diudi, yen digugu dadi Yoga kang Adhi).

Pandu Swarga

Bima ngimpi yen bapak lan ibune yaiku Prabu Pandu lan Dewi Madrim disiksa ning neraka, Bima dadi sedih ndelengnane. Bima banjur merenung lan nganggep yen para dewa ora adil anggone menehi ukuman marang wong tuane, padahal jamane urip Prabu Pandu wis akeh pengorbanane kanggo nggawe negarane tentrem.

Niate banjur di omongna karo Semar lan abdi pandawa, tapi di kongkon ketemu karo Bathara Guru. Bima banjur marang sanggar pemujaan lan nggara sukma marang kayangan kanggo ketemu Bathara Guru. Bathara Guru ngerti tujuane Bima menyang kono. Jare Bathara Guru meskipun Prabu Pandu wis nduweni jasa kang gedhe kanggo negarane, nanging dheweke juga tau nggawe dosa sing cukup gedhe juga. Prabu Pandu tau manah kijang sing lagi seneng-seneng karo pasangane, nanging ternyata kijang kuwi penjelmaane brahmana sakti yaiku Kimindama Prabu Pandu banjur di kutuk dening brahmana kasebut, ujare mbesuk yen Pandu lagi kasih-kasihan karo bojone bakale mati. Pandu uga tau nyilih Lembu Andini yaiku lembu suci saking kahyangan. Dudu di jaga lan di hormati malah kanggo dheweke seneng-seneng bulan madu karo Dewi Madrim.

Tapi menurut Bima bapak lan ibune wis suwe kesiksa ning neraka, lan di pikir-pikir wis imbang antara dosa karo penderitaane dadine si Bima nuntut Bathara Guru supaya bapak lan  ibune kuwi bisa di pindah ning swargo. Bima gelem nuruti apa bae sing di kongkon Bathara Guru asalkan bapak lan ibune bisa di tolongi.

Bathara Guru banjur ngongkon Bima menyang Kawah Candhradimuka, panggonan ibu lan bapake di siksa. Bima trenyuh weruh bapak lan ibune ngrasa di siksa banget ing kawah kuwi, banjur Bima nyemplung ning kawah kuwi lan ora di nyana kawah Candhradimuka sing panas nemen lan kobaran geni ning ngendi wae, ujug-ujug genine redup lan mati, panase uga ilang. Kawahe dadi sejuk banget. Sawise kuwi para widadari padha teka njemput Prabu Pandu lan Dewi Madrim tumuju Swargaloka.

Bima seneng banget bisa mbebasna wong tuwane saking Kawah Candhradimuka. Dheweke langsung balik menyang sanggar pemujaane, lan balik menyang ragane. Sakwise nggoleki Dewi Kunti yaiku ibu kandunge lan sedulur pandhawa liyane, arep nyritakna perjuangane nalika nylametna wong tuwane.

Ngrungokna critane Bima, kabeh padha kagum marang perjuangane Bima. Kerajaan Ngamarta banjur nggawe syukursn kanggo perjuangane Bima lan kebebasane Prabu andu lan Dewi Madrim saking Neraka. Wiwit kuwi Pandawa dadi ngrasa luwih damai, lan anggone latian perang luwih ketat kanggo nglawan para mungsuh sing arep nggawe jagad raya porak poranda.

Joko Bodho Menyang Ngayogyakarta

“Joko…..Joko, wis rampung aduse durung!”

“Durung Pakdhe, lha…cepet-cepet ana apa tha Pakdhe?”. Saking Pakdhe Darsono wis wanyel karo Joko Bodho, Pakdhe Darsono ora jawab pitakone Joko Bodho. Joko Bodho sing tenang-tenang kawit mau ora ngerti maksude Pakdhene kok deweke dokokon cepet-cepet aduse. Bubar adus Joko Bodho banjur nemoni Pakdhene sing tenguk-tenguk ana ngemper omah lagi jagongan karo Pak Burhan.

“Ana apa tha Pakdhe, kok sajake wong meh ketinggalan sepur wae tha Pakdhe?” “Wo…alah…le..le..bocah paling lelet dhewe. Ana…..apa…ana…apa kawit dek mau. Lha kowe ora ngerti tha dina iki jarene arep menyang Malioboro tuku klambi anyar dienggo bagdan. Wis tak tunggu malah lelete….Masyaallah….paringana sabar!” “Wo….iyo…yo..Pakdhe nuwun sewu aku lali tha Pakdhe!”. “Uwis gawe wong nunggu saiki njaluk duwit sewu karepmu iku apa tha le..!” “Pakdhe niki pripun tha aku iku njuluk pangapura boten nuwun duwit sewu!” “Yo…wis…wis ayo padha mangkat silak ketinggalan sepur mengko!”

Joko Bodho karo Pakdhene menyang stasiun Solo Balapan numpak sepur Paramex menyang stasiun sing cedhak kara Malioboro. Saben wong mbayar 10000 lagi enthuk karcis lan bias numpak sepur. Pakdhe Darsono ora duwe pilihan kudu mbayar karcise Joko Bodho amarga deweke ora ngawa duit amarga dikesusukake Pakdhene. Bubar entuk karcis Joko Bodho karo Pakdhene nungggu ana kursi. Ora ana sepuluh menit sepur sing arep menyang Yogya teka. Mbanjur Jaka Bodho lan Pakdhene numpak neng sepur, saking wakehe uwong Joko Bodho kara Pakdhene mlencar ana panggonan bedha.

Bubar enthuk panggonan Pakdhe Darsono lagi eling yen dheweke kelangan Joko Bodho. Banjur dheweke goleki Joko Bodho ana ing gerbong-gerbong sepur. Dheweke was-was yen Joko Bodho didhuke ana ing dalan amarga ora duwe karcis sepur, amarga karcis sepure digawa Pakdhene.

Bedha karo Jaka Bodho, dheweke malah enak-enakan turu semenden ana jendelane sepur bubar enthuk panggonan sing kepenak. Dheweke ora krasa yen dheweke pisah kara Pakdhene. Kernete wis njaluki karcis sepur, nanging Jaka Bodho tetep wae turu malah nganggo ngorok. Kernet sepur ngerti Joko Bodho durung mbayar, banjur nangekake Jaka Bodho. Jaka Bodho kaget, “Ana apa iki? Lagi kepenak turu malah diganggu!, wis…ngaliha kana aku arep turu maneh ngatuk, dhek wingi aku randha nganti bengi, aku isih ngantuk!” “Wo..alah….mas-mas…njenengan niku dereng mbayar, pundhi karcis sepure?” “Waduh………waduh… mas..mas karcise digawa kara Pak…dhe…..ku!” omonge Jaka Bodho Karo nduding kursi sebelahe, nangging sing neng sebelahe ora pakdhene nangging wong liya. “Pundhi mas Pakdhe jenengan, napa niki?” “Mboten…mboten kula mboten Pakdhene mas niki, kula niku Mahasiswa ajeng sekolah menyak Yogya!!!” “Nuwun sewu mas darakake njenengan niki Pakdhe kula?” Raine Joka Bodho langsung abang branang amarga kisinan, mbanjur kernet sepur njaluk maneh karci sepure menyang Joko Bodho. Joko Bodho binggung piye carane mbayar karcis lha wong dheweke ora ngawa duwit. Joko Bodho karo kernete padha sesumbar sing ora jelas, nganti anggawe tontonane wong akeh.

Pakdhe Darsono ngerti wong rame-rame ana apa, banjur ditekano ana apa tha? Mbareng wis chedak dheweke ngerti yen bocah gedhe duwur iku ponakane Joko Bodho. Mbanjur dheweke nekani lan ngomong apa tha masalahe nganti polahe ponakane kuwi ngawe tontona sak sepur. “Iki ana apa tha?” “Allhamdullilah Pakdhe tasih urip tha?” “Bocah ora ngerti aturan, aku dikirane wis mati, yo..wis tak tinggal maneh wae!” “Ampun…ampun Pakdhe kula mboten ngomong niki maleh” “Yo….wis ana apa iki padha rame-rame neng kene?” “Ngenten lho pakdhe kernet niki nyuwun karcis kalih kula, lha kula kan mboten gadah karcisipun Pakdhe.” “Yo wis iki mas karcise aku karo ponakanku.” “Nggih pak matur nuwun.”

Mung siji setengah jam wae sepure wis tekan ana stasiun cedhak karo Malioboro. Joko Bodho karo Pakdhene banjur mudhuk lan mlaku ara ana 500 meter wis teka ana Malioboro.

Teka Malioboro Joko Bodho ndelok-ndelok klambi ana ing toko lan eperane toko akeh sing dodolan klambi apik-apik. Joko Bodho kepincut karo klambi batik motif kembang dicampur manuk merak warnane ijo rada biru. Dheweke mbajur ngamong Pakdhene yen dheweke kepingin klambi kuwi.

“Pakdhe kula nuwun klambi niku nggih.” “Yo wis ndang cepet dibungkus silak kesoren, kowe yo during tuku kathok karo sepatu sandal dienggo solat id tho?” “Inggih Pakdhe, njenengan niku moten pelit-pelit sanget.” “Dadi aku kudu mbayari klambi, kathok, karo sepatu sandalmu. Masyaallah… nuwun sabar ngadepi bocah koyo ngene”. “Yo….iya..thak mbayari neng mengko tekan ngomah duwitku diganti ya?” “Inggih Pakdhe pasti niku.”

Bubar Joko Bodho rampung blanja keperluane, mbanjur pakdhene ngajak mangan ana restoran padang. Neng kono Joko Bodho mangan akeh banget saking kekeselen blanja menyang Malioboro. Telung piring Jaka Bodho enthek mangan, Pakdhene mbatin rugi tenan yen ngajak Joko Bodho lunga. Pakdhene ngumun blanja lan mangane Jaa Bodho wis enthek wolungatusewu. Pakdhene kapok-kapok tenek aro arep ngajak lunga Joko Bodho maneh. Pokokke kapok…kapok tenan, pantesan wae bapak ibune njenengi anake Joko Bodho, lha uwonge koyo kebo sawah ngendulak-ngenduluk.

Kisah Gatotkaca

Ning pewayangan, ibu Gatotkaca luwih dikenal jenenge yaiku Arimbi. Arimbi ora mung dadi penghuni alas, nanging putri saka kerajaan Pringgadani, negeri bangsa raksasa. Nalika Gatotkaca lahir kaya raksasa, ora ana alat sing bisa gawe ngethok tali pusere mergane sakti nemen. Akhire tali pusere bisa dikethok gawa alate Karna sing jenenge Kunta, nanging sarung alate iku mlebu ning jero wetenge Gatotkaca, lan nambah maneh kesaktiane.

Karo para dewa, bayi Gatotkaca iku dimasak kaya bubur lan diisi karo pirang-pirang kesaktian, mergane iku Gatotkaca urat kawat, tulang besi, darah gala-gala lan bisa mabur ning mega lan lungguh ning dhuwur mega. Gatotkaca nalika mabur ning awan kaya kilat lan liar kaya halilintar. Kesaktiane nalika perang, bisa nyabut gulune musuh lan digunaake nalika penting. Gatotkaca diangkat dadi raja ning Pringgadani lan disebut dadi kesatria ning Pringgadani, merga pemerintahan negara dikuasani karo keturunan saka pihak wadon.

Kecepatan mabure Gatotkaca adoh ning dhuwure kecepatan mabur para ksatria sing umume. Kulit lan awake kerase kaya baja. Ora ana alat sing landhep sing bisa nglarani awake. Nanging, bangsa dewa ugi nyiptaake alat sing gawe nglarani Gatotkaca, lan bisa digunaake sepisan. Gatotkaca yaiku patriot, nurut ning negara, keluwarga lan kebeneran sing dadi panutane. Gatotkaca iya ora gelem rembungan karo Sitija ning sengketa batas daerah negarane, Pringgadani karo daerah Trajutrisna. Gatotkaca duweni sifat disiplin jaga daerah kedaulatan negara lan keluwargane, saka daerah negara sing paling utara batasan Pringgadani, ning selatan ning daerah Amarta, tekan daerah Dwarawati sing paling selatan. Gatotkaca iya ngrewangi Arjuna nggagalake serbuan Prabu Niwatakawaca, saka negara Imaimantaka, ning kahyangan Jonggring Saloka. Gatotkaca namung meneng,nanging para dewa sapa sing berjasa nggagalake serbuan iku yaiku Arjuna. Para dewa nganggep biasa wae tingkahe Gatotkaca ning kedadean iku, merga miturute para dewa, pancen kaya ngono tujuane Gatotkaca dilahirke.

Jenenge Gatotkaca nalika isih bayi yaiku Jabang Tetuka. Tekan umur setaun tali pusere durung bisa dikethok gawa alat apa wae. Arjuna (adhine Bima) lunga tapa gawe jaluk pitulung dewa gawe nulung nasibe ponakane. Nanging, Karna, panglima kerajaan Hastina lagi tapi golek alat pusaka. Merga rupane Arjuna lan Karna mirip, Batara Narada sing dadi utusane kahyangan nguwehi alat Kontawijaya ning Karna, ora ning Arjuna. Narada sadar, dheweke salah, banjur nemoni Arjuna. Arjuna banjur ngoyak Karna gawe ngrebut alat Kontawijaya. Arjna lan Karna banjur gelut, nanging Karna bisa lolos gawa alat Kontawijaya, nanging Arjuna namung bisa ngrebut sarung sing gawe bungkus pusaka iku. Sarung pusaka Konta digawe saka kayu Mastaba sing bisa digunaake gawe ngethok tali pusere Tetuka. Nanging ana keajaiban, kayu Mastaba ilang lan dadi siji ning njero wetenge Tetuka. Kresna sing melu nyekseni duwe pendapat yaiku kayu Mastaba arep nambah kuate bayi Tetuka. Kresna iya ngramalake, sesuk Tetuka mati ning tangan sing duwe alat Kontawijaya.

Tetuka banjur disileh Narada gawe digawa ning Kahyangan sing lagi diserang musuh jenenge patih Sekipu saka kerajaan Trabelasuket. Patih Sekipu dikon rajane sing jenenge Kalapracona gawe nglamar widadari jenenge Batari Supraba. Bayi Tetuka diadepke dadi lawan Sekipu. Anehe, nalika diajar terus ora mati, nanging Tetuka malah nambah kuat. Merga isin, Sekipu mbalekake Tetuka ning Narada gawe digedheake. Narada banjur nyeburake awake Tetuka ning njero kawah Candradimuka, ning Gunung Jamurdipa. Para dewa banjur nguncalake pirang-pirang alat pusaka ning njero kawah. Banjur Tetuka njedul ning permukaan dadi uwong wadon sing gedhe. Kabeh jenis pusaka para dewa uwis campur dadi siji ning njero awake.

Tetuka banjur gelut nglawan Sekipu lan bisa mateni nggunaake gigitan taring. Kresna lan para Pandawa banjur nusul ning khayangan, banjur Kresna ngethok taringe Tetuka lan ngakon supaya ngrampungi nggunaake sifat-sifat raksasa. Batara Guru, raja kahyangan ngenei hadiah komplit pakaian pusaka, yaiku Caping Basunanda, Kotang Antrakusuma lan Terompah Padakacarma gawe dienggo Tetuka, sing nalika diganti jenenge dadi Gatotkaca. Nganggo klambi pusaka iku, Gatotkaca bisa mabur cepete kaya kilat ning kerajan Trabelasuket lan mateni Kalapracona.

Ning pewayangan Jawa, Gatotkaca nikah karo sepupune, yaiku Pregiwa, putri Arjuna. Gatotkaca bisa nikahi Pregiwa sakwise nglewati lika-liku sing abot, yaiku nyingkirake saingane, sing jenenge Laksamana Manrakumara putra Duryudana saka keluwarga Korawa. Saka nikahane Gatotkaca karo Pregiwa lahir putra sing jenenge Sasikirana. Sasikirana dadi panglima perang kerajaan Hastina nalika pemerintahan Parikesit, putra Abimanyu utawa cucu Arjuna.

Nalika perang Bharatayudha, Gatotkaca diangkat karo Yudhistira dadi panglima gerombolan pihak Pandawa. Gatotkaca iya diwenehi kepercayaan gawe jaga kabeh daerah Kurusetra, panggonan sing gawe perang.

Gatotkaca banjur tiba, nalika Kresna, njaluk supaya ora ngluarake kabeh kesaktiane nalika perang ning Kurusetra. Gatotkaca luwih akeh dijaluki jaga ning udara, lan mudhun yen perlu. Gatotkaca patuh nalika dijaluki ngluarake kesaktiane malah ning pihake Kurawa, ning medan laga sing dipimpin karo sang panglima, Karna, sing uwis dihadiahi alat Konta Wijayadanu karo Batara Indra, sakdurunge perang.

Gatotkaca sadar bener yen nalika dikaluki maju ning medan laga, iku berarti dheweke arep sengaja dikobarake dadi tumbal ning pihak Pandawa. Supaya sengaja Konta sing namung bisa dienggo sepisan, kehujam ning awake, banjur Arjuna selamet saka ancamane Karna. Nalika perang Bharatayudha njeblik, Abimanyu bener-bener mati dikeroyok para Kurawa nalika dina sing ke-13. Esoke nalika dina sing ke-14, Arjuna bisa balas matine putrane iku gawa cara menggal sirahe Jayadrata. Duryudana sedih, mergane Jayadrata mati, banjur meksa Karna nyerang panggonane Pandawa nalika bengi. Karna kepeksa mangkat meskipun bab iku nglanggar aturan perang.

Krungu yen para Kurawa nglancarake serangane nalika bengi, pihak Pandawa ngirim Gatotkaca gawe ngadang. Gatotkaca sengaja dipilih merga Kotang Antrakusuma sing dheweke enggo bisa mancarake cahaya sing terang banget.

Perang nalika bengi iku medeni banget. Gatotkaca bisa mateni sekutune Kurawa sing jenenge Lembusa. Nanging dheweke kilangan loro pamane, yaiku Brajalamadan lan Brajawikalpa sing mati bareng musuh-musuhe. Gatotkaca akhire adep-adepan karo Karna, sing duweni alat Kontawijaya. Dheweke nyiptaake kembaran awake seakeh sewu uwong, dadi gawe Karna ngrasa bingung. Pinunjuk ramane, yaiku Batara Surya, Karna bisa nemukake Gatotkaca sing asli. Dheweke nguculi alat Kontawijaya ning arahe Gatotkaca. Gatotkaca nyoba ngindari gawa cara mabur sakdhuwur-dhuwure. Nanging arwahe Kalabendana tiba-tiba njedul nangkep Kontawijaya karo ngomongi warta saka kahyangan yen ajal Gatotkaca uwis dipaske bengi iku. Gatotkaca pasrah karo putusane dewata. Nanging mayate isih digunaake gawe mateni musuh.

Kalabendana nyetujuni, dheweke banjur nusuk pusare Gatotkaca nggunaake alat Kontawijaya. Pusaka iku ilang dadi siji karo sarunge, yaiku kayu Mastaba sing isih kesimpen ning njero wetenge Gatotkaca. Gatotkaca banjur mati. Arwahe Kalabendana banjur nglemparake mayate ning arah Karna. Karna bisa mlumpat dadi lolos saka maut. Nanging keretane rusak ketibanan awake Gatotkaca sing isih mluncur banter saka angkasa. Akibate, pecahane kerata iku mleset ning arah ngendi-endi lan mateni para prajurite Kurawa sing ana ning cedhake.

Khasiate Lidah Buaya

Masyarakat padha nenandur lidah buaya umume kanggo pasren utawa rerenggan plataran utawa tanaman hias. Durung akeh kang migunakake kanthi optimal kanggo kesehatan. Paling-paling mung dianggo kramas.Bab iki amarga kurang pangertene masyarakat. Mula ing kene penulis bakal ngaturake bab khasiate lidah buaya.

Wektu iki wis dadi trend masyarakat modern bali marang alam,antara liya kanthi migunakakae tanaman minangka obat klebu ing kene lidah buaya utawa basa Latine Aloe Vera.Ing negara maju kayata Amerika , Australia, lan negara-negara ing Eropa, lidah buaya dipigunakake kanggo bahan baku industri lan omben-omben kesehatan. Ing Indonesia uga wis akeh kang padha mbudidaya Lidah Buaya. Wilayah penghasil lidah buaya kang paling jembar yaiku Kalinantan Barat (Pontianak), saengga kawentar minagka kutha Lidah Buaya.

Adhedasar panaliten, godhong lidah buaya bisa dipigunakake minangka anti i inflamasi utawa peradangan, anti jamur, anti bakteri, lan regenerasi sel. Kejaba iku lidah buaya uga duweni khasiat ngudunake kadar gula sajrone getih kanggo panandhang diabetes, ngontrol tekanan getih, ngrangsang kekebalan awak ngadhepi serangan lelara kanker, sarta dipigunakake minangka nutrisi pendukung tumrap panandhang HIV. Lidah buaya uga mbiyantu nyegah encok utawa rematik lan ngurangi peradangan panggonan persendian lan sing wis kita sumurupi lidah buaya nyegah rontoking rambut lan nambani tatu. Menawa ing ndalem ana tanaman lidah buaya ora perlu bingung yen golek obat tatu. Kanggo nambani ambeien utawa wasir lan radang tenggorokan uga bisa.

Olehe migunakakae bisa wujud bahan seger utawa bahan dadi kayata kapsul, jus pasta utawa makanan lan minuman kesehatan. Kembang lan akare uga duwenu khasiat kanggo ngobati lelara. Yaiku tatu memar lan muntah getih.Akare nduweni khasiat minangka obat cacing tamba sembelit utawa angel bebuwang. Gel lidah buaya uga nduweni kasiat ngatasi gangguan pencernaan, ngatur keasaman lambung, ngundhakake kinerja lambung,gangguan panggonan usus liyane.

Bageyan kang duweni khasiat obat utamane yaiku cairan bening kaya jeli.kanthi mbelah batang lidah buaya. Khasiat utamane yaiku anti inflamasi,anti bakteri,anti jamur, lan mbiyantu regenerasi sel. Cairan kuning ing perangan njabakulit lidah buaya biasane dipigunakake kanggo obat pencahar komersiallan ngandhut zat kang jenenge aloin. Zat gizi lan zat liyane kang kinandhut sajrone lidah buaya pancen cukup akeh,saengga maedahi tumrap kasarasan.

Carane ngramu

Kanggo ngatasi wasir: mundhuta godhong lidah buaya separo,1/2 cangkir banyu mateng lan 2 sendok madu. Eri lidah buaya dibuwang. Godhong kang wis ora ana erine kasebut dikumbah resik lan diparut. Sawise iku disoki banyu mateng kasebut lan madu, dicampur lan diudak rata, banjur disaring. Olehe ngombe ramuan iki sedina kaping telu.

Kanggo nambani watuk rejan: mundhuta 20 gram lidah buaya lan 40 cc madu. Sawise dikumbah resik lan diilangi erine, gel lodah buaya dicampur karo madu. Olehe ngombe sedina kaping pindho, esuk lan sore, sawise mangan.

Kanggo ngudhunake kolestrol: bahane 30 gram lidah buaya dan 3 iji woh mengkudu utawa pace kang wisa mateng. Carane gawe: lidah buaya dionceki lan dijus bebarengan karo pace, banjur diwenehi banyu sakcukupe lan digodhog nganggo banyu sakcukupe nganti umob. Sawise iku diombe rikala anget sedina kaping pindho, esuk lan sore..

Tamba diabetes: Mundhuta lidah buaya sapelepah lan banyu 3 gelas. Banjur dikumbah resik. Dibuwang erinine, banjur diris-iris lan digodgog nganggo banyu 3 gelas, banjur didadekake 1½ gelas. Olehe ngombe sedina ping telu a ½ gelas.

Tamba eksim: Bahan: 5 gram lidah buaya, 100 gram temulawak 20 gram godhong pegagan, 5 gram laos, 14 gram kencur. 10 gram godhong sembung legi, 10 gram godhong meniran’ 10 gram godhong kates.24 gram widoro upas, 20 gram kayu manis lan 20 gram sangkobak. Kabeh bahan didheplok alus lan ditambah banyu 400 ml, banjur disaring. Asil saringan kasebut banjur diombe langsung ping pindho sedina, esuk lan sore.

Tamba asma : 300 gram lidah buaya dikumbah resik,diparut,diperes banjur disaring. Asil saringane diombe sedina kaping pindho, esuk lan sore. Kanggo tamb watuk bocah migunakake gel lidah buaya (dikumbah dhisik), diombe esul lan sore, saben sakombenan 1 sendok teh.

Warna-warna penyajian

Saliyane ngunjuk utawa dhahar kanthi cara kang wis disebut ing dhuwur, yaiku migunakake langsung bahan seger, wektu iki uga akeh kang mroduksi kanthi cara liya supaya awet tanpa ngurangi kasiate. Wektu iki uga ana sing mbudidaya digawe cendhol dhawet. Menawa panjenengan kerep mriksani pameran utawa bursa tanaman obat ing Ngayogyakarta mesthi mergoki ana kios dhawet lidah buaya. Ana weteng rasane kepenak banget, bisa ngurangi rasa sebah panggonan weteng. Kepriye carane gawe? Gampang kok. Mundhuta 1 kg lidah buaya, dikumbah resik, banjur dipundhut bageyan njero kang ngandhut lender. Sawise iku potongan lidah buaya kasebut diwenehi uyah nuli diaduk-aduk saengga ilang lendire. Sawise iku banjur dikumbah nganggo banyu resik nganti ambal kaping pindho utawa ping telu nganti resik. Irisan kang wis resik mau banjur digodhog nganggo banyu lan godhong pandhan nganti mateng utawa umob. Kangge gawe sirup migunakake gula jawa dilaurutake ung banyu 250 cc banyu lan digodhog nganti umob,semono uga santene digawe pisah. Olehe nyawisake, potongan lidah buaya dicemplungake ing gelas lan ditambahake sirup gula jawa lan santen.

Cara liyane yaiku digawe selai. Bahan : Daging lidah buaya; 500 gram gula pasir kanggo 1 kg. Daging lidah buaya; asam askorbat o,1 % utawa 1 gram per liter banyu; natrium benzoate o,5 % utawa 5 gram per kg daging lidah buaya. Ager-ager bubuk 3 gram utawa ½ bungkus. Carane nggawe: Lidah buaya kang wis resik banjur dikum sajrone larutan asam askorbat sajrone 15 menit, banjur ditirisake lan diremuk nganggo blender. Lidah buaya kang wis remuk iki banjur dipanasi kanthi nambahake gula pasir, asam sitrat lan ager-ager. Olehe manasake nganti umob kanthi diaduk-aduk, sawise iku diwenehi bahan pengawet benzoate. Sawise dadi gel, olehe manasi diendhegake lan busa kang ana dhuwur dibuang. Selai wis dadi lan siap dikemas nganggo botol.

Ana maneh kang diolah kanthi srana digawe teh Carane nggawe: Kulit godhong lidah buaya dikumbah resik lan ditirisake, dipotong cilik-cilik utawa dirajang kaya godhong tehbanjur dipepe sing panas utawa dioven. Sawise dikeringake, teh lidah buaya siap dikonsumsi kaya dene teh tubruk utawa teh biasa. Uga bisa digawe bubuk, banjur dikemas sajrone kanthong kertas kayadene teh celup.

Di gawe Dodol : Bahan : 1 kg daging daun lidah buaya; 700 gram tepung ketan 400 gram tepung beras; 2 kg gula pasir 2 liter santen; 0,1 % asam askorbat ( 1 gram kanggo 1 liter banyu utawa 0,1 gram kanggo 100 ml banyu ); pewarna ijo prayoga sing alami nganggo godhong suji ); ager-ager sakcukupe. Carane nggawe: santen lan gula dimasak nganti kenthel. Tepung ketan lan beras dicampurake ing larutan gula. Lidah buaya dicemplungake, banjur diudak nganti ora lengket ing wajan. Sawise iku diwenehi ager-ager lan pewarna lan dodol siap dikemas. Dodol lidah buaya iki mujudake panganan khas Pontianak.

Kanggo omben-omben bisa digawe sirup lidah buaya lan serbat. Bahan kang diperlokake kanggo nggawe sari lidah buaya yaiku: godhong lidah buaya kang dijupuk daginge. Pilih sing during tuwa kanthi cirri: werna ijo, bintik-bintik putih, perangan pinggir erine empuk lan pucet. Daging lidah buaya dicampur nganggo banyu kanthi perbandingan : daging lidah buaya : banyu 1 : 4, saumpamane daging lidah buaya 100 gram banyune 400 ml. Sabanjure daging lidah buaya lan banyu diblender nganti remuk Sabanjure disaring nganggo kain saringan utawa saringan plastic Lebokna ing cairan lidah buaya kasebut gula 10 – 15 %,asam sitrat 0,1 -0,2 %,uyah 0,025-0,1%,esen lan pewarna sakcukupe. Sabanjure dimasak sajrone suhu 85-90nganti 20-25 menit. Sajrone kahanan panas, dilebokake ing botol-botol kang wis disterilake (digodhog sajrone banyu nganti 1-2 jam ) kanthi nyisakake ruangan 1,5 –2,5 cm saka ndhuwur tutrup botol. Botol-botol kang wis isi kasebut 10 – 15 menit, banjur ditutup rapet lan kareben adhem ing suhu ruangan. Panggonan botol diwenehi etiket lan minuman sari lidah buaya bisa dipasarake Dene serbat lidah buaya, carane nggawe: mundhuta 10 iji godhong lidah buaya,banyu 500 cc, 1 sendok makan kapur sirih kang dilarutake ing banyu 1.500.cc,150 gram gula pasir, 4 iji cengkeh, 3-5 cm kayu manis. Lidah buaya dionceki lan dijupuk bageyan kang bening, banjur diiris cilik-cilik wujud dadu utawa kubus. Sawise iku potongan lidah buaya dicemplungake ing larutan kapur sirih sajrone 30 menit. Sawise 39 menit ditirisake lan disiram nganggo banyu umob sakcukupe, nuli dikumbah nganti resik. Kanggo nggawe sirupe, migunakake banyu, gula, kayu manis lan cengkeh kang digodhong nganti umob. Sawise umob potongan lidah buaya dicemplunge ing godhogan sirup kasebut lan banjur diangkat lan siap diombe sawise adhem. Uga bisa ditambahake es batu utawa es serut.

Peluang bisnis

Peluang bisnis lidah buaya wektu iki cukup gedhe.Apa maneh ing Indoensia wis akeh kang mroduksi obat, kosmetikalan minuman kesehatan nganggo bahan lidah buaya. Ing tataran donya bisnis lidah buaya nilai penjualan lidah buaya 60 milyar dollar/tahun. Emane ing Indonesia budidaya lidah buaya during intensif kejaba ing Kalimantan barat. Kita asring mrangguli isih akeh lemah kang nganggur during bisa dipigunakake. Mula para petani uga perlu uga mikirake budi daya tanaman lidah buaya. Iki. Wondene teknogi tepat guna uga wis ana kaya kang dhak aturtake ing dhuwur. Ing kalangan kelompok tani wanita uga perlu nggarap tanaman iki. Nyatane ing tanah Jawa uga bisa thukul gedhe-gedhe. Mesthine migunakake bibit unggul saka Kalimantan barat Apa maneh lidah buaya uga tahan ing tanah kang kering, Ing daerah perkotaan bisa migunakae pot kang gedhe. Coba, menawa saben omah padha nandur lidah buaya limang pot, menawa sak RT 40 omah, bisa ngasilake 200 pot lidah buaya. Ibu- ibu PKK bisa ngolah arupa cendhol, teh, sirup lidah buaya,dodol lsp. ,saengga nambah nilai ekonomis tanduran iki. Dinas Pertanian Kabupaten utawa Kota perlu nyurung wargane budidaya lidah buaya iki. Apa maneh tanaman lidah buaya gampang lan relative ora mbutuhake investasi kang dhuwur. Bab iki disebabake tanduran iki mujudake tanaman tahunan kang bisa dipanen bola bali kanthi masa produksi 7-8 tahun. Mangga dicoba!(Saka warna-warna sumber : Lukyastirin D )

Humor Jawa

Ban lan banjir

Karjo            : “Coba jawaben cangkriman iki, Min! Ban apa sing dhuwure nganti sagulu?”

Karmin          : “Ban mobil kanggo off-road.”

Karjo            : “Salah!”

Karmin          : “Bane traktor!”

Karjo            : “Salah!”

Karmin          : “Ya wis…, nyerah wae. Sing bener jawabane apa, Jo?”

Karjo            : “Yakuwi BANJIR.”

Karmin          : “….????” (Kir: Sulispriyanto)

Sekolah lan rumah sakit jiwa

Tejo    : “Min, apa bedane sekolah karo rumah sakit jiwa?”

Gimin  : “Wis jelas beda kok isih takon!”

Tejo    : “Ngene lho Min, aku mung arep mbedheki kowe, kira-kira jawabane apa?”

Gimin  : “Sekolah iku sawijining panggonan kanggo golek  ngelmu utawa kanggo belajar, yen rumah sakit jiwa kuwi panggonan berobat kanggo wong sing gendheng.”

Tejo    : “Jawaban kuwi pancen bener. Iku yen miturut  awakmu, Min.”

Gimin  : “Yen saka kowe, apa bedane, Jo?”

Tejo    : “Ing sekolahan yen ana murid sing lara mesthi oleh mulih. Nanging ing rumah sakit jiwa, sing oleh mulih yakuwi pasien sing wis waras.”

Gimin  : “Ya wis, sakarepmu, Jo… Jo….”  (Kir: Sulispriyanto)

Dadi Dokter Praktek Ning Ndeso

Dina iku Jono sing nembe dadi dokter oleh tugas seko kepalane, dadi dokter bantuan neng puskesmas ndeso..

Pasien pertamane jenenge Sumiyatun, sing nggendong bayi cilik kuru, kaliren, ketoke kurang gizi..

Suharso        :”Lare niki biasane mimike susu formula punapa ASI, mbak?“

Sumiyatun     :”ASI pak dokter.“

Suharso        :”Kok ketoke lare niki kurang gizi, cobi kula tingali ASI-nipun, mbak.”

Sumiyatun manut trus mbukak klambine sithik…

Suharso        :”Nuwun sewu mbak, kula cepeng nggeh? Kaliyan ngecek wonten gangguan punapa mboten.“

Sumiyatun bingung tapi yo manut…

Suharso        :”Sae sae mawon kok mbak, cobi kula sedote nggih, medal punapa mboten ASI-nipun.” (Sumiyatun soyo bingung tapi manut…)

Sumiyatun     :”Sampun dereng dok?“

(Karo klamut klamut Suharso nyauri)
Suharso        :”kok mboten medal ASI-nipun mbak?“

Sumiyatun     :”Nggih jelas mboten medal dok, wong kulo niki budhe-ne.

Rebo Wekasan ing Masyarakat Jawa

Rebo Wekasan iku istilahe wong jawa kanggo ngarani dina rebo terakhir ing sasi shafar. Rebo tegese dina rebo, dene wekasan utawa pungkasan tegese terakhir. Rebo Wekasan ing kene maksude dina rebo terakhir ing sasi  Shafar utawa yen sasi jawane yaiku sasi syuro.

Asal-Usul Rebo Wekasan

Asal-usul pengetan Rebo Wekasan ing masyarakat muslim Indonesia diwiwiti saking para sesepuh, turun-temurun. Peristiwa iki kanggo bentuk keprihatinan saking keyakinan yen Allah SWT bakal ana 320.000 bencana ing dina rebo terakhir sasi shafar utawa rebo pungkasan. Masyarakat jahiliyah kuna uga baksa arab yakin yen sasi shafar iku sasi Tasa’um utawi kesialan. Kepercayaan kuwi esih di yakini dening para umat muslim sampe saiki.

Literatur

Sumber-sumber rujukan nggo perayaan Rebo Wekasan iki yaiku kitab-kitab klasik ing jaman abad 17M. kitab-kitab rujukan iki karyane para cendekiawan muslim nanging saking luar jawa. Dadi Rebo Wekasan ora kalebu asli budaya Jawa meski nganggo istilah jawa. Kitab-kitab kang di anggo rujukan ing antarane: Mujarrabat al-Dairabi al-Kabir karya syekh Ahmad al-Dairabi, Kanzun al-Najah karya Syekh Abd al-Hamid al-Qudsi, al-Jawahir al-Khams karya Syekh Muhammad Khatir al-Din al-Atthar, Syarah Sittin, Khazinat al-Asrar, lsp.

Ragam Ritual di Berbagai Daerah

1.    Tegal

Ing Gunung Tanjung, Lebaksiu Kab.Tegal, para masyarakat wiwit bocah cilik nganthi wong tuwa padha teka ing acara taunan Rebo Wekasan. Para rawuh ora mung saking Tegal, nanging uga ana sing Brebes, Purwokerto, Pekalongan , malah uga ana saking Jakarta. Dheweke padha nggawa sega onggal-anggil utawa sega kuning tumuju makame Mbah Panggung kang ana ing ndhuwur bukit. Ora adoh saking bukit, wis ana suara gendhingan Jawa, ing kana ana pegelaran wayang kulit.

2.    Cirebon

Ngapem, Ngirap, lan Rebo Wekasan iku tradhisi Saparan ing Kutha Cirebon. Ngapem dhewek asale saka tembung “Apem” yaiku jajanan kang digawe saka tepung beras kang wis di fermentasi. Apem di pangan barengan karo kinca utawa saos kang dig awe saka ula jawa lan santen. Umume, masyarakat Cirebon nganthi saiki esih padha nindakake iki. Tradhisi ngapem iki biasane mbagi-bagi apem marang para tangga kanggo ungkapan sara syukur supaya adoh saka malapetaka. Dene Ngirab tegese buang apa kang kotor, utawa buang sial. Masyarakat Cirebon biasane padha adus-adusan ing Kali Drajat (petilasane Sunan Kalijaga. Ing  ritual iki uga ana sing unik, yaiku segerombolan bocah-bocah cilik pada nganggo kopyah lan sarung sing di kalungna ing awake dheweke, muteri kampong karo pada nembang “wur tawur nyi tawur, selamat dawa umur…” ritual unik iki di wiwiti sakwise sholat isya nganthi Subuh.

3.    Bantul

Tradhisi Rebo Wekasan utawa Rabu Pungkasan di tindakake kanggo ungkapan rasa syukur dhateng Gusti Ingkang Maha Agung. Puncak acara tradhisi Rebo Wekasan iki ana kirab lemper (salah sawijining panganan kang digawe saka beras ketan) raksasa ukurane 2,5m, diameter 45cm saking Masjid ing Desa Wonokromo tumuju Balai Desa Wonokromo. Kirab iki diwiwiti dening barisan Kraton Yogyakarta, banjur kemper raksasa lan kelompok kesenian rakyat kayata: sholawatan, kubrosiswo, rodat, lsp. Lemper raksasa iki sakbanjure di bagikna kanggo para hadirin, dene gunungan panganan iki kanggo rebutan para masyarakat, mergane dipercaya yen sing nggawa balik bakal olih berkah. Ing pagelaran tradhisi iki uga ana pesta rakyat, pasar malem lan pagelaran seni tradisional.

4.    Gresik

Ritual Rebo Wekasan ing Gresik iki wis ana wiwit atusan taun kepungkur, nanging ora kaya ing daerah-daerah kang mau wis disebutna, ing Gresik iki namung kaya acara khaul utawa pengajian ing umume. Ing gresik iki nganakake acara slametan lan pengajian umum kanggo acara silaturahmi.

5.    Jember

Rebo Wekasan ing Jember iki para masyarakat ngantri kanggo njukut banyu kang di yakini bakal paring berkah. Tradhisi iki ana ing Desa Wringin Agung Jombang, Jember Jawa Timur. Ing Rebo Wekasan, para warga padha menyang gentong kanggo njukut banyu kang wis diwenehi piring sing ana tulisan rajah Arab.